Ethika Nikomakheia...Bir babanın oğluna bırakabileceği en güzel külliyat....
''iyi'' kavramını atıyor agora'nın tam ortasına aristoteles. şehirdekiler, ''iyinin'' yere çarpışıyla yankılanan sese irkilip, dönüp aristoteles'e bakıyorlar. kısa bir süre aristoteles'e dönen anlamsızca bakışlar yerdeki iyiliğe yönelince büyük bir şok etkisi geçiriyor insanlar. çünkü koca iyiliğin bir parçası hazza, bir parçası siyasete, bir parçası doğruya, bir parçası erdeme, bir parçası cesarete, bir parçası ahlaka ve dürüstlüğe, hırsa, özgürlüğe gibi bir çok değerli parçacıklara dönüşmüştür. aristoteles bir sihirbaz gibi ''iyi''nin içinden büyük bir felsefe çıkarmıştır.
eser 240 sayfaya sığdırılmaya çalışılmış ancak bu aslında bir külliyattır. ilk boş vaktimde zamanımı kütüphanede geçirmek üzere bu külliyatın parçalarının peşine düşeceğim. umarım editör kıyımı dediğimiz aslında daha önemli olan bilgiler kitap dışında bırakılmamıştır.
antik dönem felsefeleri hep, ''olması gereken'' üzerine konuştular. felsefe o dönem için bir idealizm kaynağıydı belki de. bu yüzden hep olunması gereken nokta, evre olarak değerlendirdi insanlar felsefeyi. bu eserde de yer yer ''olması gereken'' siyaseti, ahlakı, erdemi, doğruyu okudum.
antik dönem felsefesi ile günümüz felsefesi arasındaki en büyük fark bana göre ''gerçeklik'' olgusudur. felsefe artık olması gerekeni terk etmiş, var olanla ilgilenmeye başlamıştır. bu yüzden ''olması gereken erdem'' yazılarını okurken sade'ın erdemi işleyişini hatırlayarak değerlendirdiğimi fark ettim. ''olması gereken ahlak'' anlatılırken tüm mantığımla nietzsche'yi hatırlayarak değerlendirdiğimi fark ettim. siyaseti okurken jean baudrillard'ı, hırsı okurken marx'ı, mutluluğu okurken pessoa'yı hatırlayarak değerlendirdiğimi fark ettim. evet felsefe değişmiş ve ''olması gereken'' insanı bağlamaz olmuştu. keza antik dönem felsefesi yani ilkel felsefe bilim ile pek ilgili olmadığından günümüzde aşırı derecede gelişmiş olan bilimin ihtiyaç duyduğu dil de tam olarak fesefenin kendisi olmuş ve felsefe değişmiştir.
ancak felsefenin bu noktaya gelmesi de aristoteles gibi müthiş insanlar sayesinde gerçekleşmiştir.
epistemolojik tartışmaların kaynağını oluşturan bu külliyat tek kitaba indirgenmiş ve dili basitleştirilmiş şekliyle değerlendirilmemeli diye düşünüyorum. bu külliyatı okumalıyım, okumalıyım, okumalıyım!
