•George Orwell tarafından yazılmış alegorik bir politik romandır. Distopya romanlarının en iyilerininden olduğunu net bi şekilde ifade edebilirim. George Orwell’ın kendisi ebedi uykuda olsa da, geriye bıraktıklarıyla bizi uyandırma çağrısı devam ediyor… •O kadar çok altı çizilen cümle var ki, hangisini paylaşacağımı bilemedim. O yüzden en unutmak istemediklerimi paylaştım. Bu güzel, düzgün ifade içeren,düşünülmüş cümleleri hafızamın unutmasına izin veremezdim.. •Bu kıtabi iskoçya'da verem hastasıyken yazar. Sosyalizm karşıtı olarak suçlasalar da Orwell buna karşı çıkmıştır.16 haziran 1949'da yaptığı açıklamada orwell şöyle konuşmuştur: "Yeni romanımda (1984) sosyalizme ya da ingiliz işçi partisi'ne bir saldırı kastetmedim, ama komünizm ve faşizmde kısmen gerçekleşmiş bozukluklara değindim. Kitabın konusunun ingiltere'de geçmesi ingilizce konuşan ırkların doğuştan diğerlerine göre daha üstün olmadığını ve baskıcı rejimlerin karşı konulmadığı sürece herhangi bir yerde zafer kazanabileceğini vurgulamak içindir." •Roman üç büyük devlet olan Okyanusya, Avrasya ve Doğu Asya’yı anlatır. Aralarında ideolojik farklar yoktur, hepsi aynı dünya görüşüne ve aynı sisteme sahiptir. Bu dünya görüşü ve sistem, "oligarşik kolektivizm" olarak tanımlanır. Üç büyük devlette bütün toplumu sürekli de-netleyen baskıcı düzenler hüküm sürer. G.O romanında daha çok Okyanusya'ya odaklanır. okyanusya toplumunun büyük çoğunluğu, baskıcı düzene karşı ilgisizdir, büyük birader'in acımasız diktatörlüğü altında hiç tepki göstermeden yaşarlar. Başlarına gelen her güzel şeyi Büyük biraderden, her kötü şeyi ise savaştıkları diğer devletlerden bilirler. •Romanın baş kahramanı Winston Smith, içinde bulunduğu ortamla uyumsuz, yalnız bir kişidir. Akıl dışı bulduğu baskı düzenine muhalefet etmeye, büyük birader'e meydan okumaya çalışır. direnişine Julia da destek olur. Birlikte düzene karşı gelirler. kendilerine yeni bir yaşam kurmak isterler. Ne var ki, bir süre sonra yakalanırlar. Akıl almaz işkenceler görürler. İşkencelere dayanamazlar ve birbirlerine ihanet ederler. Romandaki dokunaklı şarkının sözleri bu ihaneti şöyle tanımlar: "kestane ağacının altında/ sen beni sattın, ben de seni." •Romanda "son insan", "son direnişçi", "insan ruhunun bekçisi" olarak betimlenen Winston Smith de büyük birader'in egemenliğini benimser.Beyni tamamen yıkanmıştır artık, bir zamanlar düşünmeyi yasaklayan o büyük biraderden nefret ederken tüm o işkenceler sonucunda Büyük biraderi sevmeye başlar. Roman şöyle sona erer: "Ah! Kötü, gereksiz anlaşmazlık! Ah! Kendisini koruyan o şefkatli kucaktan kovulan inatçı kafa! İki cin (cin: içki çeşidi) kokulu gözyaşı yanaklarından süzüldü. Ama olsun, her şey yolundaydı, çekişme son bulmuştu. kendisine karşı zafer kazanmıştı. büyük birader'i seviyordu." (s.239). •Bir başka deyişle, Winston Smith'in ve julia'nın başkaldırıları olumlu bir sonuç vermez. Çektikleri bütün acılara ve katlandıkları özverilere karşın, mahvolurlar: manevi bir yıkım yaşayarak yeniden düzenle bütünleşmek, eski yaşamın kurallarına boyun eğmek zorunda kalırlar. Diktatörlük kazanır, karanlık artık en ufak bir aydınlığın sızmadığı bir koyuluğa ulaşır. İnsanlık asla geçit vermeyen sonsuz bir kapanın içine kıstırılmıştır. baskı düzeninin saçmalığını düşünecek, başka türlü bir yaşamı düşleyecek ve bu doğrultuda harekete geçecek tek bir kişi bile kalmaz...

1984George Orwell · Can Yayınları · 2019165,8bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatme