Normalleştirme iyileştirmenin yerine habilitasyon ve onlemeyi getirerek tedavinin amacını değiştirmekle kalmıyordu. Tedavinin nesnesi yani tedavi edilecek olanlar da yeniden tanımlanıyor ve akut bir kriz nedeniyle kliniğe gelen bireysel hastanın yerini zihinsel hijyen hareketinin önem sıralaması tarafından dışarıda bırakılan ve ihtiyaçlarının kronikligiyle tanımlanan bir popülasyon alıyordu.