Çoğumuzun vardır bir köyü. Yazları gittiği, orada bir köy var uzakta dediğimiz, büyük şehirlerin karmaşasına kapılırken içinde yaşayanları unuttuğumuz. Köylerde artık yaşam şartları daha iyi olsa da eksiklerin olduğu âşikar. Yılanların Öcü, seçimler yaklaşırken akıllara gelen, diğer zamanlarda ağaların, muhtarların ellerine bırakılan köylünün romanı. Anlatımı halkın deyişleriyle bezeli, bir o kadar içten ve etkili.
Okurken satırlar su gibi akıyor. Muhtara kızıp, Irazca’ya hak veriyor insan. Romanda en sevdiğim bir ayrıntıyı özellikle söylemek istiyorum. Irazca’nın kullandığı ‘kadın’, ‘kadınca’ kelimeleri. İşini adam gibi yapmak diye kullanmaya o kadar alışmışız ki okuyunca önce biraz şaşırdım. Ama okudukça alıştım ve adam gibi demekten daha sempatik geldi.
Bir köyde iki ailenin anlaşamaması üzerinden köylünün, devletin ve insanlığın sorgulanışını Baykurt’un kaleminden okumak güzel bir deneyimdi.
Kitabı okurken siz karar verin yılanların mı kötülüğü çok insanların mı?
instagram.com/p/B7eMtXgpvfF/?...
Irazca ana candır :)) inadım inat kadın gibi kadındır :))) emeklerine sağlık yüreğine bereket .. umarım keyifli olmuştur ve devamı da gelir Baykurt kitaplarının :))
Çok sevgiler gönderdim sana ,var ol :))
