Bax belə söhbətlər. Amma mən onun nəyi nəzərdə tutduğunu başa düşdüm. İçindəki, sənə heç bənzəməyən bir kimsədən danışırdı. Doraksla mənim kimi: cürbəcür romantik səhnələr uydururduq, sonra da danışırdıq bir-birimizə. Yaman şənlənirdik, amma bir az ədəbsizlik də vardı bunda. Hərçənd ki mən daim özümü nəsə birtəhər hiss eləyirdim. Ona görə yox ki uydurduqlarımız məhəbbət mövzusunda idi, özümə görə, özümü necə təsəvvüredirdimsə, ona görə birtəhətr olurdum. Söhbətlərimdə zühur edən qətiyyən özüm deyildim. Real deyildi, ya da jurnal kimiydi. Özümü, əslində, necəyəmsə elə təsəvvür edən kimi, bu əhvalatlardan heç nə çıxmırdı.
“She talked like that. But I understood what she meant. About having another you inside that isn't anything like you. Dorcas and I used to make up love scenes and describe them to each other. It was fun and a little smutty. Something about it bothered me, though. Not the loving stuff, but the picture I had of myself when I did it. Nothing like me. I say myself as somebody I'd seen in a picture show or a magazine. Then it would work. If I pictured myself the way I am it seemed wrong.”
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.