Ormana kış çok sert gelmiş. Hayvanların çoğu soğuktan telef olmaya başlamışlar. Kürleri olan hayvanlar soğuktan korunurken, kürkleri olmayanlar ise soğuğa yenik düşmüşler. Bu soğuktan en çok etkilenen hayvanlardan biri de kirpiler olmuş. Kendilerini koruyacak kürkleri olmayan kirpiler, donarak ölüyorlarmış. Kirpiler soğuğa çare bulabilmek için toplantı yapmışlar. Toplantı sonucunda, geceyi birbirlerine sokulup uyuyarak geçirmeye karar vermişler. Onlar, toplantı sonrasındaki ilk geceyi Vücut ısılarından yararlanmak için birbirlerine çok yakın geçirmişler. Ama kısa bir süre sonra iğneleriyle birbirlerini yaraladıklarını görüp, ayrılmak zorunda kalmışlar. İğneleri birbirlerine battığı için yaralanıp ölenler bile olmuş. Ertesi gün tekrar uzaklaşmışlar. Bu defada soğuktan donanlar olmuş.Bu soruna çare bulmak isteyen kirpiler, bu ayrılıp birleşme işini birbirlerine zara vermeden durabilecekleri mesafeyi bulana kadar sürdürmüşler. En sonunda, kirpiler birbirlerine zarar vermeyecek kadar yakın, birbirlerinin vücut ısılarından yararlanacak kadar uzak durmayı öğrenmişler.
Sonuç olarak, insan ilişkileri de kirpi hikayesine benzer. Hayatta her şey bir denge üzerine kurulmuştur. Denge yaşamdır. Denge bozulduğunda, yaşama dair sorunlar oluşmaya başlar. İnsan ilişkilerinde de birbirimize en az zararın verilip en fazla yararın sağlanacağı bir mesafe belirlenmelidir.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.