Suç kavramı kişiden kişiye, toplumdan topluma değişiyor. Fakat bu kitapta ben her suçun cezasının olması gerektiği gibi bir mesaj almadım. Aksine "suçun meşru görülmesinin normalmiş gibi kabul edilmesi" gibi geldi bana. Dolayısıyla Raskolnikov örnek alınacak, özdeşleşilecek bir karakter değil bana göre. Ruhsal sıkıntıları olan sürekli diyalektik düşünceler içinde zihnini yoran sorunlu birisi. Zaten bir çok çelişkili işleri, gitgelleri var. İşlediği suçun dayandığı teorisi ise şöyle: Raskolnikov insanları ikiye ayırıyor: Olağanüstü insanlar ve sıradan insanlar.... Sıradan insanlar kendileri için biçilen hayatın dışına çıkamazlar, kurallara uymak zorundadırlar, her şeyi kabul ederler, öylece yaşar ve ölüp giderler. Olağanüstü insanlar ise büyük ve yüce idealleri olan ve bu uğurda kan dökmelerinden dolayı asla cezalandırılmaması gereken insanlardır. Raskolnikov, kendisininde olağanüstü bir insan olduğunu düşünür ve bir bite benzettiği tefeci bir kadını öldürür. Bundan hiçbir pişmanlık duymaz, yaptığı şeyin yanlış olduğunu düşünmez. Bir biti öldürmüş ve bir çok insanı bu kadının kötülüklerinden kurtarmıştır. Teslim olması ise tamamen Sonya'nın baskısıyla oluyor. Kitap, okunma açısından hiç yorucu değil, müthiş bir sürükleyicilik var. Merak uyandırıcı... Ayrıca karanlık, kasvetli bir kitap. Yoksulluk, açlık, hastalık ve ölümler var. Okurken, Türk edebiyatının, Rus edebiyatından ne denli etkilendiğini de hemen hissediyorsunuz.

Suç ve CezaFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022158,9bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.