Hocanın bu çalışması matbaanın yaygın olmadığı dönemlerde şairlerin ve elbette yazarların hem maişet hem de sosyal hayat içinde var olabilmek için bir patrona ihtiyaç duymaları anlatılıyor.
Günümüz medya siyaset ilişkisini düşündüren bu ilişkiler şairlere bakışımızı saf bir şiir sevgisi seviyesinden çıkarıyor. Bir başka acı ise dönemin padişah ve devlet adamlarının himayesiyle gelişen bu sanatın tarihimizde yadsinamayacak bir ehemmiyetli yerde durduğu gerçeğidir.
