Dostoyeskinin hayatından gerçek bir kesit...
-1849 yılının Aralık ayında bir gün Rusya'nın başkenti Saint petersburg'da Semyonovski alanında 21 siyasal mahkum 2 dizi olarak sıralanmış,duruyordu.Alanın orta yerinde bir sehpa kurulmuştu.Sehpanın üzerinde duran polis müdürü, elindeki kağıttan karşısında iki sıra duran adamların adlarını okuyor her kelimeden sonra İDAM diyordu.
Adam okumasını bitirip sehpadan aşağı inince birden Aralık ayına özgü hüzünlü karanlıklar arasından Güneş çıkıverdi ve adamlarından biri,yanındaki arkadaşlarının kulağına fısıldadı "imkansız bizi öldürmeyi kafalarına koymuş olamazlar" Arkadaşı,karşılık olarak,başıyla sehpanın yanında duran ve üzerinde büyük bir örtü çekilmiş tabutlar işaret etti.
ilk üçü sehpaya çıkarıldı,direklere bağlandı ve başlarınada yüzlerini örten bir çuval geçirildi. Yanındaki arkadaşının kulağına bir şeyler fısıldayan genç adam,son umudunu da sönüp gittiğini hissetmişti.Belki de beş dakikadan fazla ömrü kalmamıştı.Üzerinde güneşin yansıdığı karşı kilisenin kubbesini baktı ve birden bu ışıklar kendisine çok uzakta uzaklardan, biraz sonra kendisini de gideceği bir yerden geliyormuş gibi geldi.
İdam mandasına gereken komut verilinceye kadar,böyle anlarda geçmesi gereken zamandan daha da uzun bir zaman geçti.Gözleri pek iyi görmeyen genç adam olup bitenlerin farkında değildi.Birden at sırtında bir subay meydanda belli vermişti.Elindeki beyaz mendili sallayarak yaklaşıyordu.Dörtnala sehpanın yanına kadar vardı - Çarın emrini getirdim ölüm cezaları 4 yıl sibirya'da zorunlu hizmet cezasına çevrildi sadece biri hariç O da tamamen affedildi.
Genç adam sıfırın altında 20 derecede,sırtında sadece bir gömlekle ölümü beklediği bu yirmi dakikayı,ölünceye kadar bir daha unutmayacaktı.Genç adamın adı Feodor Dostoyeskiy idi...
Sayfa 624Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.