Her şeyden tiksiniyordu, neden bu hayattan uzaklaşıp her şeye yeni baştan başlamadığını soruyordu kendi kendisine, her şeye yeni baştan başlamak, her şeyi değiştirmek, bütün bu dünyayı, adını, saçma sapan anılarını, gerçekten aşağı olduğunu bile bile yıllarca duyduğu o aşağılık duygusunu, yıllarca başkalarının yanındaki küçüklüğünü, gerginliğini, uysuzluğunu, geçimsizliğini, yıllarca yüzünün herkesi için için, güldürüşünü, çevresindekilerin iyi ki böyle bir yüzümüz yok diye sevinişlerini. Annesi ne de olsa bir anneydi, seviyordu onu. Sevdiği için de üzülüyordu,
Adam Yayınları, 1990Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.