yüreğimizi yakan şeyleri anlatmıyoruz, anlatamıyoruz, anlatılamıyor; yüreğimizi yakmaya devam ediyor, bir anlamda bizi pişiriyor, insan oluyoruz işte;
ya da;
yok yok;
öyle işte!
Boş ver, yüreğimiz...
yansın...
Bazı alıntıları birden fazla beğenememenin üzüntüsünü yaşadım suan. Nasıl güzel alıntılar geliyor kitaptan hocam,vesilenizle okunacaklar listesine ekliyorum. :)
Cemal Şakar dünyaya sığmazlığını, içinin boşluğunu, gönlünün hararetini kalemine çok güzel döken çağımız yazarıdır hocam.. okurken kelimelerin süngüleri yaralasa da bu olması gereken yaralardan sanırsam..
Ne hoşsunuz, bende sizin yansımanız yorumunuza gönülden bir kalp bırakıyorum 😁
Çok sevindim :))