"Eflâtun, akıl yardımı ile diyalektik yolu ile yani hakikate ulaşmak için geçilen merhaleler vasıtasıyla, hakikati araştırmıştı. Halbuki Mevlânâ, aklın yüksek hakikatleri idrak edemeyeceğini biliyor ve aklı balçığa saplanmış merkebe benzetiyordu. 0, akıl yolunu bırakarak, ilhamla, Allah’ın lütfu ile kendinde kendini bulunca kendi kendine âşık oldu. " demiş kitabında Şefik Can ama içimdeki ses öyle emin ki, Eflâtun'un da Hakikati gönül yoluyla sezdiğinden.
Şu gerçek ki, hakikate akıl yoluyla ulaşmak, insan aklının kapasitesini aşacak bir durum..
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.