Sosyal sistemin işleticisi kendisi ile kullanıcısı arasındaki ilişki tamamiyle gevşemiştir; tüm varoluşsal anlamını, tüm değerlerini yitirmiştir. İnsanın kolektif bir eyleme veya bir bütüne katılma kapasitesi, kendi eylemleri ile bu eylemlerin onun yaşamsal dünyasındaki sonuçları arasında bir bağ kurma yeteneğine bağlıdır; eğer bu korelasyon zayıf, belirsiz ise, eyleme yönelik motivasyonu kaybolmaktadır; bu, sosyal nedenselliğin gevşemesi olgusudur ve bir bakıma post-modern dünyanın oluşumunu ve öznenin ölümünü de açıklamaktadır {Moles}. Bu bağlamda karizmatik ilişki ya da ortak-yaşamsal ilişki, yakın düzene ait, doğrudan yüzyüze ilişkilerde yaşanan, birbiriyle temas halindeki varlıklar arasında söz konusu olan bir mekanizmadır. Geçişsiz bir ilişkidir. A'nın B ile ve B'nin C ile sıcak iletişimi, A ile C arasında zorunlu olarak herhangi bir sıcak ilişki içermez; bu ilişki yereldir. Oysa sosyal sistemde insanlar, genel olarak birbirinden soyutlanmıştır ve bu koşullarda ortak-yaşamsal ilişki zorunlu bir fazlalık gibidir.
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.