Üç sayfada iki satır. Her ne kadar o iki satır’lar edebî olarak çok değerli olsa da estetik kaygısına sanki sayfalar biraz fazla kullanılmış gibi geldi. Farkına varmadım. İnceleyeyim derken kitap bitmiş.
İşte kitaptan altını çizdiğim satırlar:
Tut gözyaşını anacığım yakmasın/ Puslu çıkar fotoğrafta teknik işte.
**
O yıldız bakarken/ Seni mi yansıyor.
**
Gözüm yerinde mi/ Bakıver gecikme de.
**
Kutsal inadı olanlar gerekli/ Bir kalbi daha olanlar gerekli.
**
Elleri tohumları tutan kadınlar/ Anadır sevdalıdır bereket hepsi.