Şüphesiz başkası da benim yerime düşünebilir, fakat bu, bunu kendim için düşünmemi engelleyecek şekilde yapmasının kabul edilebilir olduğu anlamına gelmez.
Kendi için düşünmeye başladığında insan düşüncenin sınırsızlığı ile karşı karşıya kalıp Sartre’ın değimi ile bulantı duyuyor. Ve bunun sonu yok. Bir kere başladığında artık hep Ufuk’larla kaynaşma eylemin devam ediyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.