Beş yıl önce tamamen ayrıldım tiyatrodan. Eve kapandım. Yalnızlığın keyfini çıkarmak için. Bir oyun yazdım. Geçen sezon İstanbul'da oynandı. Ölüm daha iyi anlatılamaz, diyor izleyenler. Herhalde en iyi yapabildiğim şey ölümü şekillendirmek. Sonrasında boşluk. Akşam üzeri çıkıp deniz kıyısında oturuyorum. Artık hüzün veriyor bana güneşin batışı. Gece balkona oturup içiyorum. Kimi zaman ayla kadeh tokuşturuyorum, kimi zaman yıldızlarla. Sabah ilk ışıklarla odamdayım. Uyuyorum. Ara sıra kız kardeşim uğruyor, bazen temizlik için kadın getiriyor. Her gelişinde yardım etmek istediğini söylüyor. Cevap vermiyorum. Belki onu da üzüyorum. Kısacası rengini kaybetti buralar. Gride boğuldum.
Sayfa 54
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.