7 Temmuz 2009'da okumuş ve aşağıdaki incelemeyi yazmışım. On bir yıl sonra neden bilmem tekrar okudum. “Sakkara’nın Kumları bir tutam gerçekle harmanlanmış hayal ürünüdür, bilinerek yapılmış tarihi yanlışlar ve diğer yanlışlar bana aittir... Nazilerin Başkan Roosevelt ve Başbakan Churcil’i 1943 yılının sonlarına doğru Ortadoğu’da düzenlenen bir dizi konferans sırasında öldürmeyi planladıkları tarihi bir gerçektir” Glenn Meade &&& Sakkara’nın Kumları; İrlandalı yazar Glenn Meade’in, Kar Kurdu ve 8.Gün’den sonra okuduğum üçüncü kitabı... Muhteşemdi! Nefes kesiciydi! Abarttığımı düşüneceksiniz belki ama inanılmazdı! Ne yalan söyleyeyim, bu öğleden sonra kitabı bitirdiğimde, reçel kavanozunun dibini parmağıyla sıyıran, ağlamaklı gözlerle boş kavanoza bakan haşarı bir çocuk gibi hissettim kendimi... Elimden oyuncağım alınmış kadar üzüldüm yahu! Öyle boş boş bakarken; Büyük usta Stephan King’in, David Wroblewski’nin kaleme aldığı Edgar Sawtalle isimli roman için söylediği sözler geldi aklıma; “Ben hayat çok kısa olduğu için nerdeyse hiçbir kitabı tekrar okumam... Bu muhteşem romanı tekrar okuyacağım!” &&& İkinci Dünya Savaşı öncesinde Mısır’da piramitlerin gizeminde filizlenen anlaşılması zor mistik bir aşk hikâyesi! Aynı kadına âşık olan beraber büyümüş iki arkadaş. Savaşın patlak vermesinin ardından ayrılan yollar, savrulan hayatlar... Alman ordusunda görev yapan Jack... Amerikan ordusunun istihbarat subayı Harry... Mısırdan İzmir’e giderken, bindiği geminin batması ile büyük bir sır perdesinin arkasında kalan Rachel... Mısırda bir araya gelecek olan Başkan Roosevelt ve Başbakan Churcil’i öldürmek, savaşın seyrini değiştirmek için hazırlanmış neredeyse kusursuz bir suikast planı... Bugün bile cevaplanmamış soru işaretleri... &&& Bir zamanlar, hep birlikteydiler. Hepsi de gençti ve toplandıkları yerin adı Sakkara’ydı