" Bilinmez şarkılar yükseliyor.
Dallarımdan düşen hüzünleriyle
Ruhumla oynayanlar dolu.
Ve boşluklarım hiçliğin karanlık çıkmazı.
Işte yaşamın ağır heyecanı.
Ve yorgun düşüncelerimin karanlığı.
Işte terkedişler.
Gitmeler, bir daha sormayanlar.
Dünyam kalabalık oysa.
Yalnızlığın çığlıklarıyla."
Herr Atac