Kitabı Poe'ya ait olduğu için merakla aldım ve okumadan öncede aynı meraka sahiptim. Başlangıç olarak ana karakter Arthur Gordon Pym ve arkadaşı Augustus'un Penguin adlı bir gemiyle olan biraz sıradan olan yolculuğunun başlangıcını anlatıyor. Kitabın 3/1'lik kısmı tez düze ilerlerken sadece Augustus'un geminin mürettebatından olmasına karşın Arthur gizlice binmiş ve haftalarca geminin alt kısmında saklanmıştır. Sıkışık bir yerde kısıtlı yemekle sevdiği bir köpekle kalmıştır. Klostrofobisi olanlar merhaba diyorum. Poe'nun kaosu sevdiğini biliyoruz. Nihayetinde gemi kaptanı bir durumdan şüphelenir ve o kısımda onlarca insanı fark eder ve neredeyse hepsini katlederler. Augustus'da gemici argosuyla mortu çekmemek için büyük şansa sahiptir. İşe yarar biridir ve Arthur'un yararı dokunur. Gel zaman git zaman gemiden çıkıp karaya çıkarlar. Asıl hikaye buradan sonra başlıyor. Augustus yine Arthur'u bir gemiye girmesinde yardımcı oluyor. Gemimizin adı Grampus'tu. Yine gizliliği seven birisi olan Arthur başına açlık, sefalet vb. olaylar dışından yaşadığı bir şey yokmuş gibi yemeksiz kalmak gibi bir özelliğe de sahipti. Fazla uzatmadan bir gün isyan çıkıyor. Artık bizimkilerde bu duruma dayanamayıp isyana ön ayak olup gruplaşıyorlar. Arthur, Augustus, Peters ve Parker dörtlüsü büyük bir avantaj yakalayıp zaten hastalıktan ve geçimsizlikten birbirini yok eden tayfayı öldürmeyi başarıyor. İşte öykünün en can alıcı noktası ise bu dörtlü o gemide haftalarca aç kalarak serin sularda bazen fırtınada sürüklenip durdular. Augustus hastalıktan 20 kiloya kadar düşüp kangrenden ölüyor. Geminin alt tarafındaki kileri su bastığı için çok az yemek kurtarabiliyorlar. Yamyamlık baş gösteriyor ve Parker'ın ortaya attığı fikir sonucunda kısa çöpü kendi çekiyor ve kalan üçlüye 1 hafta yetecek yemek çıkıyordu. Hemen sonra Augustus ölüyor. Üçlüyü bir yük gemisi kurtarmadan önce Grampus yan dönüp batıyor. Kurtarıldıklarından sonra aylarca süren bir yolculuktan sonra batıl inançlarla süslü bir yerli grubunun adasına çıkıyorlar. İlk başta her şey pozitifken anlaşılıyor ki bu grubun amacı beyazları yok etmekmiş. Otuzdan fazla olsalar da adadakiler binlerce kişidir. Tüm gemi tafyası tuzağa düşerken sadece Arthur, Peters ve bir kişi daha kurtulur. Top atışları yaparak sığındıkları yerden yüzlerce yerliyi öldürüp birkaç hafta boyunca orada yaşamak zorunda kalıp bir yerliyi esir alıp bir geniş bir tekne ile adadan kaçarlar. Öykü burada yarım kalıyor. Arthur'un notlarından okuduğumuz bu hikayenin sonunda Arthur'un şehre dönüp öldüğünü ama Peters'ın hala yaşadığını ama kayıp olduğunu yazmıştı. Esir yerli zaten teknede ölmüştü. Diğer kişi hakkında da bilgi yoktu. Bu da yaptıkları rotaya ait bir harita; google.com/maps/d/viewer?m...

Nantucketlı Arthur Gordon Pym’in HikayesiEdgar Allan Poe · İthaki Yayınları · 2018751 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.