Her okuduğum romanda kendimden az da olsa birşeyler bulma derdindeyim. Sabahattin Ali'de kendimden çok daha fazlasını buldum. Okudukça, sayfalar geçtikçe, her karakterin dünyasında daha da derine inmiş. Bizi karakterler arasında taraf tutma konusunda zor durumda bırakmış olsa da ben Ömer'i çok sevdim. Ömer'in sürekli çıkmazda olması, aslında çıkmak istememesinden değil, çıkmaya değer bir dünya olmadığı kanaatine varmasıydı aslında. Ama yazar sonlarda zor olanı seçmiş Ömer'e farklı kararlar aldırmayı başarmış. Bedri'nin ise kısa ve öz bir karakter olması ve bu özlüğünün, romanlarda hasret olduğum müthiş bir eleştiri içermesi beni mest etti doğrusu. Macide ise başlı başına, o duygu yüklü, o başına gelmeyen kalmamış, aslında güçlü kadın Zweig karakterlerini anımsattı bana. Yazar özellikle bana çok hitab eden net duygu aktarımlarıyla, müthiş eleştiri gücüyle ve romanın nerdeyse tamamındaki ağır duygusuyla, çok da aramadığım kurguyu arka planda bırakmayı başararak, okunacak mükemmel bir eser yaratmış.

İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2019172.5k okunma

·

4 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kalopsia