Gönderi

Hayatının baharında toprağa verdigin o insan, korkunç bir ölümcül hastalığa yakalanır, acınası bir bitkinlikle yatanda yatar, boşboş gökyüzüne bakar, solgun alnında ecel terleri birikir ve sen servetinin onu kurtaramayacağına dair o en derin teessürle hiçbir çabanın son yolculuğuna hazırlanan o cana bir nebze kuvvet veya bir cesaret kıvılcımı veremeyeceği düşüncesinin verdiği korkuyla kalakalırsın.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.