Asaf'ça
Özdemir Asaf denince gözümün önüne hep o kasketli, elinde arşa değen tütünü ile siyah beyaz bakışları gelir. Bakışlarının değdiği kalem; Ruh, yürek, akıl üçlemesi ile derdestlikten bir bütün yalnızlığa kağıttan gemiler ile yol alır.
Paylaşamadığı yalnızlıkları, yalnızlıklarımıza yoldaş ettiği için teşekkürler..
İyi okumalar :)
