"Ama o andan beri biliyorum ki,insanın vicdanı hatırlattığı müddetçe hiç bir hata unutulmuş değildir."...
Tam da bu sözleri doğruluğunu vurgulayacak tarzda bir roman.
Stefan'ın bi çok kitabını okudum, bi çoğu da aynı şekilde; ruh hallerini,iç dünyayı açıkça anlatan tarzda. Ama bu romanı insan merhametini inceden inceye içimize işleyecek şekilde ele almış.
Genç bir teğmene aşık olan,zengin ve sakat bir genç kızı ve genç kıza aşık olamayan, kendi arzuları ve merhameti arasında sıkışan teğmenin hayatını ele alıyor.
Teğmenin tüm merhametine, git gellerine rağmen yine de mutsuz sonu yaşaması beni üzdü.
Bir ara ne olacak işte Edit,i kabullen ve hayatına al diyecek oldum ama düşününce, ne kadar merhametli olsada insan, hayatını vicdan uğruna sevmediği birine kim adayacak kadar büyük bir iradeye sahip olabilir ki.? Kimse
Neyse işin özü gerçekten okunacak,katkıda bulunacak bir roman.
Tavsiye ederim arkadaşlar.