Bir yeri terkettiğinizde orada bizden bir şeyler kalır. Gitmiş olsak da orada kalırız ve içimizde bazı şeyler vardır ki sadece oraya dönersek bulabiliriz. Çok kısa bir süreliğine de olsa hayatımıza sahnelik eden bir yere gittiğimizde ruhumuza yolculuk ederiz. Ama kendimize ettiğimiz bu yolculukta, kendi yalnızlığımızla yüzleşmemiz gerekir. Ve yaptığımız her şey yalnızlık korkusundan yapılmıyor mu zaten? Hayatımız son bulurken pişman olacağımız onca şeyden vazgeçme sebebimiz bu değil mi?
Night Train to Lisbon
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.