Schopenhauer dayımız yine en ince tespitlere dokunmayı başarmış. Birçoğumuz yaşamın, içselliğin ve özellikle yalnızlığın birer kavramdan ibaret olduğunu düşündüğümüzü fark edemiyoruz. Açıklayabiliyoruz ama kavramakta bir kaç döküntü ile birlikte kalıyoruz öylece. Yalnızlık ve hazzın yakınlığı, mutluluğun ispatı... bu kitap derinliğinden şüphe etmediğim ama bazı kesin yargılarına da katılmadığım çok şeyi içinde barındırıyor. Tavsiyelerimle..
