Açık ara farkla en sevdiğim kitabı oldu Ali Lidar'ın. Sadece üç tanesini okumuştum ama olsun artık tanıyordum onu yeteri kadar. Okurken o kadar çok kendime rastladım ki, bir an Ali Lidar kimden bahsediyor acaba oldum. Büyük kederler küçük öyküler ya kitabın adı, aslında kederi de öyküsü de büyük. Küçük olan sadece kapladığı sayfa sayısı oysa. Her Ali Lidar okuyuşumdan sonra kafam hafif dumanlı oluyor, sanki birkaç tane kırmızı bir tuborg içmişim gibi. Her seferinde dahada aşık oluyordum yazdıklarına. Abartıyorum belki ama diğer türlüsü eksik kalır hissettiklerim.
O ne güzel yürek, bu ne güzel kitap!
Yüreğine sağlık.
