“Ne çocuksu ne narin bir yaratıktı! Sanki bir ketenkuşu seke seke ayaklarımın altına gelmiş ve beni minicik kanatları üzerine alıp taşımayı teklif etmişti. Huysuzluk ettim ama yaratık gitmemişti. Tuhaf bir sebatla yanımda kaldı ve bir nevi hükmedercesine bana yardım edilmesi gerektiğini söyledi ve sonunda etti de. O çelimsiz omuza yaslandığım anda yepyeni, capcanlı bir duygu tüm bedenimi ele geçirdi.”
Sayfa 435Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.