Uzun kitapları okumaya başladığımda her zaman hayattan kopuyorum fakat iki gün içerisinde okuyup bitirebilecegimi hiç tahmin etmemiştim.
Bunca sayfanın ardından da kısa bir yorum yapmak yakışmayacak bunu biliyorum.
Açıkçası bir kadın olarak aldatmayla başlayan bir hikayenin sonunun güzel olması beni çok üzerdi, ne kadar büyük bir aşk olursa olsun Füsun veya Kemal kitabın sonunda kavuşmamalıydı ve öyle de oldu.
Kitapta sibelin vakur duruşu, sonrasından olayları kaldıramaması ve Kemal'i terk etmek zorunda kalması beni bu kitapta en çok üzen şey oldu.
Bir aşkın takıntı ve sapkınlık haline gelmesiydi benim görüşüm, okuduklarım bana bunu gösterdi. Böyle bir aşkı normalleştirmek de benim çok hoşuma gitmedi.
Aslında bunca kötü yorumumu ekledikten sonra kitabı beğenmiş olmam çok normal olmasa gerek fakat kitabın akıcılığı olay örgüsü olayların birbiri ile bağlantısına ve kalemin güzelliğine bir kez daha hayran kaldım. Orhan Pamuk bende sürekli böyle bir etki bırakıyor. Kitabında yazdıklarından dolayı içten içten ona kızıyorum fakat sonunda yine çok beğeniyorum. Tavsiye ederim herkese dili farklı, olayı farklı, tahliller güzel ve kitap yaşatıyor.
Film tadında bir kitaptı.
