Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczane de dikiş attırmak değildi. Asıl acı kalbi baştan aşağı sancılara boğan insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları başı hep dermansız bırakan yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.