Kötürüm olan yaşlı bir adam, ucu kancalı sopası, kime ait olduğunu bilemediği ancak kendinin saydığı bir defter, gittikçe ufalan bir kalem ve onun zihni. Zihninde yarattığı diğer kişilerle adeta yaşamla alay edercesine fiziksel olarak varolmadan da zihinsel varoluşu kanıtlayan bir monolog. Beckettin karakterleri hayata boş vermiştir, kitaplarında öylesine yaşam sürdürdüğü bu karakterler aracılığı ile hiçbir şey anlatmadan çok şey anlatır. . . . “Ne kalemiyle ne sopasıyla ne ışıklara ışıklar demek istiyorum hiçbir şeye dokunmayacak evet hiçbir şeye dokunmayacak hiçbir şeye hiçbir şeye bir daha”

Malone ÖlüyorSamuel Beckett · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2018265 okunma

·

125 görüntüleme