Dışarıdan tatlı küçük mor bir kitapçık gibi görünse de isminde “cinayet” geçmesiyle birlikte başlayan karanlık, siz kitabın sayfalarını çevirdikçe sizi daha da içine çekiyor.
Benim okuduğum Adam Yayınları’ndan çıkan basımında 5 adet öykü vardı. Öykülerin sayfa sayıları gittikçe azalıyordu. Aralarında kitabı alma sebebim olan Morgue Sokağı Cinayeti’ni de beğenmiş olmama rağmen favorim Kuyu ve Sarkaç oldu. Bunun dışında Maelström’e Düşüş‘ün hakkı da yenmemeli. Ancak son 2 öyküyü bunlara göre daha az etkileyici bulduğumu söyleyebilirim.
