Siz kendisi hakkında ne düşünürsünüz bilmem ama benim için Halit Ziya olmadan Türk edebiyatı koskocaman bir "hiç" ten ibaret...Oldum olası Türk klasikleri okumayı seven bir okurum,hele bir de içerikte yalılar, mürebbiyeler, cariyeler, entrikalar, kıskançlıklar varsa, bunlar benim için bulunmaz nimet sayılır. İki kez diziye de uyarlanan Aşk-ı Memnu ile kağıda dökülmüş olan Aşk-ı Memnu arasında olay örgüsü anlamında dağlar kadar fark olduğunu belirtmeye gerek bile görmüyorum.Her yaz sezonu ekranlarda tekrar yayınlandıkça,ben de kitabı tekrar okumadan geçemiyorum. Genel kurgu itibari ile bana Anna Karenina yı anımsatan bir eserdi.Kitabın konusu malum ; sosyete özentisi Firdevs hanımın kızı Bihter'in, asilzade ve yaşlı eşi Adnan Ziyagil'i , Adnan'ın genç yakışıklı ve çapkın yeğeni Behlül ile aldatması ve bu olayın doğurduğu trajik sonuçlar... Konu olarak , Halit Ziya nın hayatı ile alakalı kesişmeler mevcut bu eserde.Şöyle ki Halit Ziya'nın eşi Memnune Hanım ile Mehmet Rauf arasında,zamanında yasak bir aşk oluşur. Bunun duyulup, dilden dile dolaşması sonucu, Mehmet Rauf utancından, intiharın eşiğine gelir. Amma velakin "Üstadım" dediği Halit Ziya tarafından kurtarılır.Bu olayın hemen akabinde yazılan Aşkı Memnu eserinde yer alan baş karakterin soyadı olan "Ziyagil"de bu varsayımı destekler niteliktedir. (ZİYA uşaklıGİL=ZİYAGİL)... Şahane karakter betimlemeleri içeren,üslûbu,kurgusu son derece nitelikli bir eser.Cumhuriyet Dönemi'nde yazarın bizzat kendisi tarafından sadeleştirilip yeniden basılmasına rağmen yine de oldukça ağır bi dili var.Ama bu ağırlık sizi asla yormuyor bilakis büyük bir merak uyandırıp,haz veriyor.Zira tüm Osmanlıca kelimelerin Türkçe karşılığı parantez içinde ya da sayfa altında dipnot olarak verilmiş.Dönemin bozulan Türk aile yapısı çok güzel irdelenmiş.Halit Ziya bu kıymetli eserini 1898 yılında Servet-i Fünun dergisinde tefrika ettirmiş,1901 yılında ise Sabah Matbaası tarafından ilk modern Türk romanı olarak basılmıştır. Halit Ziya,son derece varlıklı bir aile olan Uşşakizade'lerin 1865 doğumlu çocuğudur.M.Kemal Atatürk'ün eşi Latife Hanım'ın amcası,ünlü şair Tevfik Fikret'in öğretmeni ve Vedâd Uşaklıgil'in babasıdır.Fatih Askeri Rüştiyesi'nin ardından İzmir'de Katolik Ermenilerin öğrenim gördüğü bir okula devam etti.Yedi dil bilen yazar, erken yaşta kaybettiği üç evladı için de, üç ayrı kitap yazmıştır.Sadece hikaye ve roman değil, çocuk yetiştirme, çocuk bakımı, geometri, matematik ve Fransız grameri alanlarında da eserler icraa etmiştir. Sözün özü ; Halit Ziya sizi ciddi anlamda bir edebi şölene davet ediyor. Eğer hâlâ okumadıysanız, daha fazla ötelememeniz önemle rica olunur... ***"Oh! Halka bakarsanız hiçbir şey yapmamak lazım gelir; bence insan halk için değil nefsi için yaşamalıdır." ***Erkekler bir kadını sevebilmek için ona hürmet edebilmelidirler; ismetlerinden düşen kadınlar için, en şedit aşklar arasında bile, onlara bir zillet hissesi tefrik etmekten hali kalmazlar... ***Öyle zamanlar olur ki gözyaşları mantıktan fazla esenlik verir. ***Hayatında yalnız bu eksikti fakat hayatta herşey bundan ibaretti: Sevmek, evet, bütün mutluluk yalnız bununla elde edilebilirdi. ***Kadınlık emellerinden vazgeçmiş bütün zavallı kadınların kalbinde her türlü yoksunlukların gözyaşları susabilir; fakat bunlardan biri, analıktan mahrum kalmış olmak acısı, daima zehirden birer damla ile damlayan kapanmaz bir yaradır. ***Aşkta kalp sükuta başlayıp da zihin melekelerini istismale başlarsa, o aşk öyle bir hasta çocuğa benzer ki damarlarında taze bir kan yerine müsemmim ilaçlar cevelan etsin.

Aşk-ı MemnuHalid Ziya Uşaklıgil · Can Yayınları · 202117,9bin okunma

·

122 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda