"Ve tuhaf bir şekilde bir uçuruma akıyoruz
Ne düşmek, ne sarkmak, ne gitmek bir parça ileriye
Öylece kalıyoruz
Öylece kalıyoruz
Öylece kalıyoruz'
Sevdiklerimiz azalıyor, bizi sevenler azalıyor, sevilesi insan azalıyor, şiir azalıyor yaşamımızdan. O zaman işte bütün renkler sarıya kesiyor. Ta 'Umutsuzlak Parkı'ndan, ‘Düşlüyor Ölümünü Ruhi Bey’e iki dize akıyor:
'Ben ki bir ölüyü beklemekle geçirdim geceyi
Bir ölüyü ve ölünün bütün inceliklerini.'
Yok, yok! ölenle ölünüyor. Eksik, yarım, raconsuz ölünüyor ama, her sevgili ölüyle birazdan fazla, epeyce ölünüyor. Mendillerde kan sesleri..."
Füsun Akatlı - Acıyla, Sevgiyle, Kahramanca