Mavi yarasa bana su ver!
Mavi yarasa bana su ver!
Ah mavi yarasa,bana su ver!
Bu cümleleri kalbinizin derininde hissettiyseniz bu muazzam kitapta aynı duyguda buluştuk demektir.
Cengiz Aytmatov Kırgız bozkırlarının dilidir,kalbidir,can evidir bence. Ama bu kez sizi bozkırda bir hikaye değil, denizin ortasında bir dram bekliyor.
Bu bir hayatta kalma hikayesidir.
Bu bir ölüm kalım meselesidir.
Bu açlık ve susuzluk,kara ile deniz,umut ile vazgeçiş arasında gidip gelme meselesidir.
Bir çocuk yaşasın diye kendine kalan o son damla suyu içmeyen insanların var olduğu bir hikayenin önünde eğilirim sadece.
Aytmatov...
Sen bir devsin...
Sen bozkırın kalbisin...
Bir kez daha "iyi ki"dedim.
Kendinizi mahrum bırakmayın bu kitaptan
