Yıllar önce tanışmıştım Osho ile. O zaman sevmiştim, mantıklı da gelmişti bazı bilgiler de tokat gibi gelmişti ayrıca.
Ancak yıllardır okumuyordum . Şimdi bu kitabı elime aldım yarıya kadar okudum. Tamamlayamadım. Yani bahsettiği seylerden o kadar emin ki. Ama tutarsiz. Bana günümüz kisisel gelisimci yasam koclarini hatirlatti.
Yani sevemedim bu kez. Hicbir soyledigine katilmiyor degilim elbette katildigim mantikli bilgiler var. Ancak dedigim gibi tutarsiz geldi. Belki ifade edisi bana ters geldi ya da çeviriyle ilgili sorunlar vardir bilmiyorum. Ama eksik, yanlis bi seyler var.
He bi de bi sayfa da Halil Cibran'ı elestirmis. 'Halil Cibran kalbi vurgulamaya devam ettigi surece onunla ayni fikirde olamazmis. Kalp ara istasyonmus varis istasyonu degilmis. Son istasyon insanin kendi varligiymis.'
Iyi de Halil Cibran aksini iddia etmiyo ki. Adam da zaten varliga ulasmak icin kalbe yonelmek gerektigini anlatiyo. Kalp varis istasyonu demiyor. Onun amaci da insanin kendine asıl gercek benligine ulasmasi. Osho eger meczupluga takildiysa da gercek anlamda bir meczupluktan bahseldimedigini anlamamis olamaz heralde. Gorusu, dusunceleri, farkindaligi diger insanlardan baska oldugu icin insanlarin kendisini meczup olarak gordugunden bahsediyor. Ve hicbir zaman bir tutarsızlık da sezmedim valla ben adamdan. Ne dedigi, neyi savunduğu, yolu belli.
Halil Cibran severim bazen 'samanyolu /Kalp Gozu' gibi hikayeleri olsa da dusunduren guzel hikayeleri de çoktur bence.
