İtiraf ediyorum bu kitabı okuduğum için pişmanım. Çünkü kitabı okumuş olmam, tekrar ilk kez okumayacak olmamama sebep.Keşke sadece bu kitaba özel hafıza kaybetsem, kitabı defalarca unutsam, defalarca sıfırdan okusam. .Verdiği aynı huzuru tekrar yaşamayacak olmak kitabın kapağını kapatırken düşündürdü beni. Bahadır Cüneyt Yalçın Afilli Filintalardan severek okuduğum yazarların başında geliyor. Alper Canıgüz ve Murat Menteş'ten sonra keşfettim ikisinden de biraz buldum aslında ama en ikisinden belirgin farkı yazarın cümleleri, hikayenin,karakterlerin samimiliği kitaplarına o kadar hoş bir tat veriyor ki, elinizden bırakamıyorsunuz. Öyle karakterleri var ki, oturup konuşmak, tanışmak istiyorsunuz. Hep Lunapark kitabı da bu konuda en başı çeken bir kitap. İçinde lunapark var, aşk var, mektup var, hatta şarkı var. Evet kitabın şarkısı var, arkasındaki barkodu okutunca çıkan, kitaba ait bir şarkı. 'Kendime ispat Trenini kaçırdım fakat Vazgeçmeden bekledim Seni bomboş istasyonda' sözleri geçen kitap kadar samimi bir şarkı.Kitabın bana kazandırdıklarından en güzellerinden biri de Yok Öyle Kararlı Şeyler grubu. Kitabın içine daldığınız an kendinizi lunaparkta buluyorsunuz, geçen aksiyonu sanki okumuyor, gondolla en tepeye çıkmış, kitabı izliyorsunuz, kitabı dinliyorsunuz, az uğraşırsanız hissediyorsunuz hatta. sanatçılara yazılmış mektupları okuyorsunuz, ailenin içinde kendinize yer edinmeye çalışıyorsunuz.kitabın verdiği tatla unutamayacağınız bir lunapark gezi anınız olmasını istiyorsanız Bahadır Cüneyt Yalçın okuyun.

Hep LunaparkBahadır Cüneyt Yalçın · April Yayıncılık · 2015325 okunma

·

47 görüntüleme

Cengiz

@augustlandmesserr ·

08 Şubat 2020 21:58

youtube.com/watch?v=T05V7TI... şarkı da burda.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cengiz