Okuduğum ikinci Harlan Coben kitabıydı
İlk okuduğum kitabı “Asla Vazgeçme” idi
Yazarın bi yazış stili var ve okuduğunuz kitaplardan bunu anlıyorsunuz zaten
Genelde karmaşık bir olay örgüsü içinde buluyorsunuz kendinizi...
İlk 150 sayfa geçmiyor gibi geliyor ama devamını getirdikçe daha da güzel bir boyut kazanıyor her şey
Kitabın adı kitaba cuk diye oturmuş zaten
Kitabın son sayfasına kadar neyin ne olduğunu anlamak pek kolay olmuyor bu da size bir heyecan katıyor okurken
Yazar daha çok olayın cinayet tarafını değil de psikolojik kısmını ele alıyor. Genelde insanları geçmişte yaptıklarının cezasını çekerken buluyorsunuz ya da geçmişte kalan bir davanın gün yüzüne çıkmaya çalışma çabasını okuyorsunuz
Yazarımız genelde bu konular üzerinden yazıyor kitaplarını
Kitaba gelirsek ben kitabı bayağı sevdim karmaşası hoşuma gitti
Yazarı tanımak isteyenler bu kitapla başlayabilir
Kitap hakkında bir şey yazamadım çünkü bayağı karışık okumadan anlayamazsınız