Ayrılık Provaları
Adın geçtiğinde susmasını öğrenecektim güya.
her cama kan üfleyip
ortancaların sabrıyla bakacaktım dünyaya.
sesimi kimin kalbinde düşürdüğümü unutacak
uğrun uğrun giden rüzgâra katılacaktım güya.
olmadı! sürdükçe zaman
yemin düşürdüğüm kelimeler de
döndü sırtını bana.sesimde hüzün evleri
dudaklarımda kuyu:
bir kayaya yaslanıp
boz bulanık bir sudan içtim:ölüm içtim
ölüm içtim
ölüm içtimyarıldı dünya
Duymadın mı sevgilim ?
Kemal Varol 
Bakiye
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.