1946 yılında Mississippi'de bir rahip öldürülür. Kurban Dexter Bell beş yıldan fazla bir süre bir kilisenin rahipliğini yapan ve cemiyette çok aktif biridir. Tüm kasabalı tarafından çok seviliyordu. Rahibi vuran Pete Banning kasabanın önde gelen ailelerden biriydi ve Japonlarla savaşmış ve sonunda birkaç madalya alarak kasabaya geri dönmüştü. Herkes bir kahraman gözüyle bakıyordu ona. Yani hem kurban hem de zanlı kasabalılar tarafından saygı gören kişilerdi. On yıldan fazla bir süredir bir beyazın öldürüldüğü görülmemişti kasabada. Eğer bir beyaz bir suç işlerse serbest kalır ama tersine siyah biri en ufak bir suç işlese yargılanır, linç edilir, idam edilirdi. Fakat bu sefer durum farklıydı... Cinayeti öğrendiklerinde kimse inanmak istemedi. Peki bu cinayetin sebebi neydi? Israrla Pete Banning'e defalarca sormalarına rağmen hep aynı cevabı veriyordu: "Söyleyecek bir şeyim yok" Avukat, ablası, çocukları ne kadar ısrar etse de idam edileceğini söylemelerine rağmen, yine de asla nedenini söylemedi. Yargılandı ama yine de kendini savunacak tek kelime etmedi. Rahibi neden öldürdü? Savaştan geleli bir yıl olmuştu, bu zaman zarfında neler yaşanmıştı? Karısı Lisa neden tımarhanedeydi? Neden idam olacağını bile bile kendini savunacak tek kelime etmedi? Kitabın ilk yarısı bu şekilde ilerliyor. Ya sonrası? 1941 yılına geri dönüyoruz ve bu sefer kanlı bir tarihin kızıl resmini çizmiş yazar. Açlık ve hastalığın pençesinde kıvrılan esirlerin yaşam mücadelelerini okuyoruz ama ne okuma. Japonların esir askerlere yapmış oldukları vahşet inanılır gibi değil. O kadar etkilendim o kadar etkilendim ki sanki suyun altında ya da uzay boşluğunda gibiydim. Hareket etmek istesem de yapamıyor, içimden geçenleri sese döküp konuşamıyordum. Sanki komadaymışım gibi olan bitene tepki veremiyordum. Düşüncelerim de dahil her şey ağırlamıştı ve ben bu ağırlığın altında ölesiye eziliyordum. Kitabın son bölümünde parçaları birleştirip resmin bütününü okuyabildiğimde karmaşık duygulardan bir ağa yakalanmış gibiydim. Gerçek o kadar güçlüydü ki, tokat gibi inip canımı acıttı. Kitap bitti bitmesine ama sonunda bir ben kaldım, bir de silinmeyen hüzünlerim.

HesaplaşmaJohn Grisham · Remzi Kitabevi Yayınları · 202020 okunma

·

234 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.