“Carlos’a. Çılgın Monterrey günlerinde, bana havaalanından havaalanına eşlik etti bu kitap. Cadının teki olduğum ve hemen tahmin ediverdiğim için üzgünüm: Beni asla şaşırtamazsın. 8 Haziran 1996.” • Kitabı bitirdim ama verdiği mesajı aldım mı? Bilmiyorum. Bir mesaj veriyor mu? Onu da bilmiyorum. Karmakarışık hissediyorum bu kitap hakkında. Kısacık bir kitap ama içine binlerce kitap sığdırmış, aşk mı emin olamadığım bir duygu sığdırmış. Karışık bir şeydi. Bitirince konuyu kavradım fakat, “neden böyle oldu ki?” dedim. Bahsedilen kişinin yani Carlos’un kitap sevgisi(?) bana saplantı gibi geldi. Böyle bir şeyin olabileceğini tahayyül etmem biraz zor oldu. Kitaba bütün olarak değil de parça parça bakınca içinde ki birçok cümle altı çizilesi. Kitap okumayı seven, aktif okuyan birisi birçok cümlesinde kendisini bulabilir. Bir sürü alıntı çıkabilir, bu yüzden şans verilebilir. • İlk başta yazdığım cümle (ya da not) kitabın başlarında geçiyordu, yorum başında okuyunca anlamsız bulmuş olabilirsiniz. Ben de kitabın başında dikkat etmemiştim fakat sonunda bu cümle anlam kazandı. Beni tek etkileyen de bu oldu. Ve kitabın bu cümlenin etrafında döndüğünü düşünerek kendimi kandıracağım, bir sonra ki okuyuşuma kadar. Umarım sana haksızlık etmemişimdir, Kağıt Ev.

Kâğıt EvCarlos María Domínguez · Jaguar Kitap · 202012,3bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatma Nur