Özür dilerim bahçeme her gün uğrayan kedilerimi unutmusum. Ve köyün girişindeki köpeklerimi.
Kedilerimi asla okşayamadım. Çünkü insanlardan kaçıyorlar. Çöp karıştırıyorlar ve daima açlar. Kapiya ne koysam yiyorlar. Durumu siz degerlendirin. Ben konusmak bile istemiyorum bu konuda.
Köpeklerim.... belki sahipli olan da vardır aralarında . Ama 10 adım öteden kemiklerini sayabilirsiniz. Kuyruklarının hemen üstünde iki kemiği (ne kemigi olduğunu bilmiyorum ) seçilen köpekler var aralarında. Kimisinin tüyleri bile birbirine karışmış, perişan bir görünümdeler.
Aslında bu konuyla ilgili yazacak çok şeyim var ama. Utanıyorum.
Iki tanesinin fotoğrafını ekliyorum kapağa.