Bir yanda hayatını kendi doğruları üzerinde yaşamaya adamış isyankar ruhlu ama bir o kadar temiz kalbli masum Yağmur, diğer yanda vatanı için herşeyi göze almış yiğit bir özel harekatçı Hamza.Bu iki güzel insanın yolları bir kere Kalu Bela'da kesişmiş, kaderin önüne geçilir mi? Hamza ne kadar kaçmaya çalışsada içine işlemiş ama bundan ne Yağmur'un haberi var ne de Hamza'nın. Yağmur, bir gün ismi gibi yağmurlu bir havada uğruna savaştığı doğrusu için mücadele verirken ona çarpar, yani Hamza'ya. Ve o zaman fark eder bu kaya gibi sert mizaçlı ama kendisinin aşkı ile yanan yüreği. Sevdası için sevdiğinden vazgeçen Hamza, yağmurun yağması ile tüm duvarlarını yıkar. Bizede bu naif sevdayı okumak kalır.
.
Olaylar 90'lı yıllarda geçiyor. Yani internet kısıtlı, sosyal medya ve akıllı telefonlar yok. İnsanların hala mektupla haberleştiği zamanlar. Tekrar o zamanları hatırlamak bende hoş bir etki yarattı. O yıllarda daha çocuk olduğumdan ülke gündemi ve siyasi hayat benden uzaktı. Daha sonra öğrendiğim olayları bu kitapta okumak 'vay be' dedirtti, nereden nereye gelmişiz. Kitabı bitirdiğimde etkisinden uzun süre kurtulamadım. Ben ki romantizmden ve dramdan hoşlanmam ama beni bile mest etti bu sevdalı ikili. Sanmayın ki kitap tamamen bu iki sevda kuşunu anlatıyor; zamanın karışık siyasi hayatına, gündelik yaşamına ve insanların o zamanda çektiği zorluklara da değiniyor. Bazı gerçekler tokat gibi çarpıyor yüzünüze...
.
Her sayfa ayrı bir heyecan her sayfa ayrı bir olay... Hamza ile dağlarda çarpıştım yanıbaşında şehit olan arkadaşına ağladım, başörtüsü yasağı ile okula giremeyen gençlerle üzüldüm (ki bizzat üniversite hayatımda arkadaşlarımın yaşadıkları zorluklarıda gördüğümden bunları okumak yine o yıllara götürdü), 97 depremini iliklerime kadar hissettim(son Elazığ depremini hissetmiş biri olarak o bölümü tam depremden sonra okuduğum için baya etkiledi).Kısaca kitapla yaşadım.
Şennur Kasa