sevmek tamamlanmaktır, diyordu bir yazar. ne tam olarak hangi kitapta geçtiğini biliyorum bu iki kelimelik cümlenin, ne de yazarının adını tamamen hatırlıyorum.tek bildiğim, tek emin olduğum, bu sözün doğruluğu. sevmek tamamlanmaktır.
her sevginin kendi dili, kendi rengi, kendi alışkanlıkları vardır. her sevgi kendine hastır, özeldir. ben çok kıymetli biriyle aynı sevgiyi paylaşıyorum ve bu, bu dünyadaki en güzel hislerden biri olabilir. tüm hislerin, tüm aidiyetlerin ötesinde, başka bir dünyadaymışçasına. sadece sen ve ben. o güzel yüreğin ve kişiliğinle, öyle güzelsin ki. teşekkür ederim. tamamlandım seninle. bir arkadaşım demişti ki “siz dengelisiniz. onun eksikleriyle senin fazlalıkların birbirini dengelemiş ve siz dengedesiniz artık.” bu cümlesini idrak ettiğimde içimden üç kez tekrarladım. ve dedim ki evet. dengedeyim ve tamamlandım. varlığına bin şükür. seni ilk gördüğüm o güne, seninle ilk konuştuğum o akşam üstüne, ve sonrasında seninle geçen her ana; binlerce kere şükür ve teşekkür ederim.
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.