Refik Halid Karay, mutlaka okunması gereken yazarlarımızdan, evvela bunu belirtmek isterim. Memleket Hikayeleri, bir çok bakımdan toplumsal ve kişisel eleştirilere yer veriyor. Her hikayenin altında bir mesaj, düşündürücü bir hal barındırıyor. Kitabın ilk iki hikayesi, Yatık Emine ve Şeftali Bahçeleri. Bunlar arasında bir bağlantı olduğunu düşünüyorum. İlkinde ahlaki manada kötü davranışları olan karakter, toplumu çok dürüst bir memlekete sürülüyor. Burada düzelmesi bekleniyor fakat toplum bu kötüyü sahiplenmiyor ve itip kakıyor. İyi toplum, kötü ya da hatalı işler yapan kişiyi rehabilite etmiyor ve aksine daha da batağa itiyor. Hiç fırsat vermiyorlar. Bir çokları da ondan faydalanamadığı için gizli bir garaz duyuyor. Nitekim buradan şunu çıkarıyoruz: Kendimizi dört dörtlük ve hatasız görüp, kötünün bize de sirayet edeceğini düşünüp hiç şans tanımadan dışlıyoruz. İkinci hikaye ise bunun tam tersi. Düzgün, vatanına hizmet etmek isteyen bir karakterin tayin ile gittiği toplumun zevk, tembellik, rehavet, tamamen kendi sefasından gayrısını düşünmeyen insanların içinde onlara benzeyişini görüyoruz. Düzgün olan tek fert, bozuk olan topluluğu dönüştüremediği gibi onların çektiği rehavet çukuruna düşüyor. Her hikaye için birşeyler yazmak uzun zaman alacak. Hülasa, kitaptaki öykülerden yapılacak çok çıkarımlar var. Memleketin sıkıntılı hallerinden tutun da fertlerin zaafları ve kaderlerine kadar bir çok mesele irdeleniyor. Türkçeyi kullanışı, sıradışı benzetmeleri ve insanı içine alan üslubu ile Karay okunması gereken yazarlarımız arasına giriyor. Hikayeleri basit gibi görünse de etkileyici olduğu kuşkusuz. Sus Payı, Kuvvete Karşı, Bir Taarruz hikayelerini ise ayrıca çok beğendim. Keyifli okumalar.

Memleket HikayeleriRefik Halid Karay · İnkılap Kitabevi · 20216,5bin okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet Karayün