Annemle babamın dünyasında yaşamak istemiyordum ve kendime ait bir dünyam yoktu. Tuhaf bir şekilde Dante’yle arkadaşlığım bana kendimi daha da yalnız hissettiriyordu.
Belki de Dante kendisini her yere aitmiş gibi göseterebildiğindendi. Bense... Ben hiçbir yere aitmişim gibi hissetmiyordum. Kendi bedenime bile ait hissetmiyordum... Özellikle kendi bedenime ait hissetmiyordum zaten. Tanımadığım birine dönüşüyordum. Dönüşüm canımı yakıyordu fakat neden canımı yaktığını bilmiyordum. Ve duygularımla ilgili hiçbir şey anlam ifade etmiyordu.
Sayfa 90Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.