Hadi gel
Biliyorsun zaten öyle de böyle de batıyor dünya
Şu kıyıda aman Allah ne hasretler gitti
Hiç bir şeyi dert etme saygı değer hanım
Hadi gel bu kadar hasretliğe dayanmaz gönül
Hadi gel
Gözlerin kalmak isterken nedir bu gitmeler?
Benim de bir şanım yok bütünce sıfırım
E bir eksiğim var tamamla lütfen
Hadi gel hepten murdar oldu şu hayat
Hadi gel
Her bir yüz ibretlik hale gelmiş
Her bir selamlık insan cenaze suratlı
Cemal abinin demlediği çayıda buz ettik
Artık gel gönlüme kuşlar hasretlik
Yamacımda durupta ne bu yabancılık?
Sen değil misin karanlığımı aydınlatan?
Yeni bir ümide bir melek dokunuşu yapan
Bu kaçışların, ırak durmaların manası nedir?
Aşk gözümü kör ederken her şeyin kabül!
Bak ben zamani tutarsızlığım ucunda sallanırken
Bir leş, bir kâbus içinde yaşam sürerken
Bilirsin beni fikrim boştu
E sen beni yeniden yaşatırken ırak öte midir?
Şu kelimelerin sesi, gürültüsü bezdirdi
Daha ben yaşamak istiyorum bahar bahçesi
Dudaktan kalbe akan göz yaşlarına ortak et beni
Bu böyle olamaz, olabilemez, imkânı yok
Daha baharlar yeni başladı
Elim, avucum zangır zangır tatlı yüreğe aşık
Bende pek düz adam değilim ki...
Ne olacak, olamaz mı o şirince hanım maşuk?
Vallaha şiirlerin zırıltısı evimi, ocağımı yıktı
Aman be Cemal abi, olmuş işte sükût
Şehüda bilir belki oluru
O der, o keser hesabı
Kül etti şu gencecik kelamı
Kalem ne bilsin, ne desin, vallaha
Gönül, göz diyor o endama aşk-ı ilanı
Bir mucize olsun yuvası aşk olsun
Iki gönül olsun meclisi sevdalık dolsun
İki çift göz olsun yardan öte gitmesin
Bir akıl gittimi cevabı meşkte bulsun
Yetimce bırakma şiirlerimi, ne günahları var?
Yine sustum, yine diretti Mustafa yazayım diye
Ula söhteri hangi dil, din, iman bilir derdi?
Cemal abinin göz yaşları belki efkarlandırdı beni
Bir mucize mi ney oluyorsa olsun abi
Kalmışım bir virane belki milyon kere divane
Şüheda yarin kalbinde saklı
Aşk nedir bilmese ne bilecek kadının kadrini insan
Gözü, gönlü şükür bilmezse nerde kalır iman
De kalk gidelim şu çürük dünyadan
Baharın, gönül bahçen cevher-i cennet mekân
Hayal şairin bir serabı bir sarhoşlukla
Gözden öte gönüle komşu ola ey aşk
Cahilden öğrenilmedi yardan uzağa matem
İmtihan eyledi, fûzûlî etti yar-ı alem
Artık kalk gidelim sensiz olmadı bu alem
Bak, yemin olsun ki yazmayacaktım bir dem
İlla diretti mah-ı matem
Daha yazdırdı gönül madem
Ya Şüheda, ya Hüda, ya Ali medet!
Bak yemin olsun ki yardan gayrı olmuş hayat lanet...
Aykut Barış Çelik