"Çok geçmeden Ankara'nın sarı çöl dağlarıyla
sarı yüzlü, çöl ruhlu Mehmet'in arasında bir
dostluk, bir sevgi büyüdü."
Çoban Mehmet'in madden ve manen fakir
başlayıp fakir biten yaşamını betimleyen
bu cümle beni çok etkiledi.
Sonra "Himmet Çocuk"öyküsü...Okurken
ben bu öyküyü ve bu hissi bir yerden tanıyorum
