Alem benim hakkımda ne derse desin,en deliler arasında bile DELİLİĞİN kötü bir ünü olduğunu bilmez değilim,buna rağmen iddia ediyorum,ilahi gücüyle hem Tanrıları hem de insanları neşelendiren tek varlık benim,sadece ben. Rönesans hümanizminin en büyük temsilcilerinden Erasmus'un ilk olarak 1511’de yayımlanan "Deliliğe Övgü" eseri güncelliğini zamanımıza değin koruyabilmiş başyapıtıdır.Eserde şu soruyu sorar bizlere "İnsanoğlunun tüm zincirlerinden kurtulmasını ve salt özgürlüğe ulaşmasını sağlayan delilik değil midir?" İçinde ki epeyce dipnota bakarken arada paragraflardan koptuğum,mitoloji bilgimin eksikliğinden kaynaklı kimi zaman okurken zorlandığım eser.Anladığım kadarıyla kitap daha çok zıtlıklar ve ikilikler üzerinden ifade ediyor delilik kavramını.Erasmus deliliğin bilge yanından bahsederken aynı zaman da deliliğin çılgın,ipe sapa gelmez yanından da bahsetmektedir.Delilik üzerinden özellikle din adamları başta olmak üzere toplumun bir çok kesimi de benzetmelerinden nasibini almaktadır.Kitap aynı zamanda felsefi tartışmaların yanında epeyce gülmece öğeleri de barındırmaktadır içinde.Ve bazı cümleleri okurken beni güldürebilmeyi başarmış bir eserdir.Erasmus'un kitabında delilikten nasibini almayan hiçbir kesim neredeyse yoktur.Delilik üzerinden yaptığı bilgelik yorumu bence takdir edilesidir. Okunması gereken belki de,beni açımdan daha net kavranılabilmesi için tekrarlanılması gereken bir eser.

Deliliğe ÖvgüDesiderius Erasmus · Kabalcı Yayınları · 201711,8bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammet Bedir