Hele “Eskiden” sözünü hiç etme. Ben eski denilen o zaman parçasından hiç ayrılmadım ki... Ben tâ” Kalü belâ” dan beri, yayan yapıldak yollardayım. Ben “ yeni” ye hiç varamadım ki. “Yeni” güçsüz, çelimsiz, kork bir Grek çerisi, “Eski”, çınar budağı bilekli, yelken omuzlu, harman göğüslü bir Azep askeri... “Eski” , elindeki kılıcın tersi ile “Yeni” nin bir sırtına, bir böğrüne, bir kabasına vurmakta, “Yeni” , onun ayakları altında kıvranarak tozun toprağın içinde sürünüp durmakta... “Eski” , mum ışığında sabırlı, dayanıklı, muzaffer, “Yeni” , bin mumluk ampuller altında, ezilmiş, sabırsız ve mağlüb..”Eski” , meş’ale ile gerçeği bulan, “Yeni” , aydınlığın içinde yolunu şaşıran, sapan... “Eski” ve “Yeni” bu işte...
Sayfa 38 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.