- Kafa dediğin eskir, ihtiyarlar, ölür bile insan ölmeden, dedi. Sonra kalbini gösterdi:
- Eskimeyen, eksilmeyen şey buradadır.
... -Bu da deliliğimizin bir başka türlüsü, dedi. Deniz mi bizi böyle eder, nedir?... Göğsüne vurdu.
- Bu yürek, bizim yüreğimiz, bir tahtası eksiklerin yüreğidir, dedi./ Sait Faik, İki Kişiye Bir Hikaye